Dokumenty potrzebne do pogrzebu katolickiego:
- Dokument z USC przeznaczony dla administracji cmentarza(bez tego dokumentu pogrzeb nie może się odbyć)
- Zaświadczenie o przyjętych sakramentach (spowiedź, Komunia św., namaszczenie) wydane przez duszpasterza lub kapelana szpitala.
Zachęcamy rodzinę zmarłej osoby do przystąpienia do spowiedzi przed Mszą św. pogrzebową, a w czasie Eucharystii do przyjęcia Komunii św. w intencji zmarłego.
Z chwilą pogrzebu niech nie kończy się nasza troska o osoby, które odeszły. Pamiętajmy o nich w codziennych modlitwach, prosząc Miłosiernego Boga, by darował im winy i przyjął do chwały zbawionych.
Szczególną pomocą dla zmarłych są Msze św., modlitwy wypominkowe (roczne i listopadowe) oraz zwyczaj odprawiania Mszy Świętych gregoriańskich.
Msze św. gregoriańskie
Z HISTORII
Msze św. gregoriańskie wywodzą swoją nazwę od imienia papieża św. Grzegorza Wielkiego (540-604), który – jako opat założonego przez siebie klasztoru – polecił odprawianie w takiej formie mszy za zmarłego mnicha benedyktyńskiego imieniem Justus. Po śmierci zakonnika w jego celi znaleziono trzy złote monety, których ze względu na ślub ubóstwa nie powinien był mieć. Grzegorz, aby pomóc zmarłemu oczyścić się po śmierci z powyższego grzechu, polecił odprawienie za niego trzydziestu Mszy św. – każdego dnia jednej. Po trzydziestu dniach zmarły Justus ukazał się w nocy jednemu z braci, mówiąc, że został uwolniony od wszelkiej kary czyścowej. Uznano to za znak, że Msze św. odniosły oczekiwany skutek.
Pod wpływem autorytetu Grzegorza – także jako papieża – zwyczaj odprawiania trzydziestu Mszy św. za osobę zmarłą zyskiwał swoje miejsce w praktyce religijnej. W Europie rozprzestrzeniał się stopniowo, począwszy od VIII w., najpierw w klasztorach, potem także w innych kościołach.
ZNACZENIE
Msze św. gregoriańskie są najbardziej skutecznym sposobem modlitwy za osoby, które potrzebują oczyszczenia po śmierci. Praktyka odprawiania Mszy św. gregoriańskich znalazła swoje potwierdzenie przez Stolicę Apostolską w XIX w. Msze te, podobnie jak pozostałe intencje mszalne ofiarowane za osoby zmarłe, są prośbą o uwolnienie zmarłego od konsekwencji grzechu.
PRZEPISY PRAWNE
Istnieją szczegółowe regulacje kościelne dotyczące Mszy św. gregoriańskich, które określają liczbę Mszy św. na trzydzieści odprawianych w trybie ciągłym. Wyjątkami od tej reguły mogą być nieprzewidziane przeszkody, takie jak np. choroba kapłana lub celebracja (pogrzeb, ślub), której odprawienie jest danego dnia konieczne. W takich wypadkach cykl Mszy św. gregoriańskich zachowuje wartość, jaką Kościół z nimi łączy. W wypadku podobnych przeszkód cały cykl przesuwa się o ilość dni, których brakuje do pełnej liczby trzydziestu (por. Deklaracja Kongregacji Soboru z 24 lutego 1967 r.).
Ponadto określa się jednoznacznie, że Msze św. gregoriańskie mogą być odprawiane za jednego tylko zmarłego, nigdy zaś zbiorowo za kilku zmarłych. Wskazuje się także, iż nie jest konieczne, aby podobne Msze św. były odprawiane zawsze przez tego samego kapłana lub przy tym samym ołtarzu (kościele). Ważna jest ciągłość dni. Same natomiast Msze św. mogą być sprawowane przez wielu księży i w wielu miejscach. I jeszcze jedno: dwie Msze św. gregoriańskie tego samego cyklu nie mogą zostać odprawione jednego dnia. Muszą to być dni po sobie następujące.
/Na podst. ks. P Staniszewski, Św. Grzegorz Wielki i Gregorianka, Niedziela łowicka 35/2003/